Als je medewerker aangeeft last te hebben van stress, laat je de werknemer dan naar de bedrijfsarts gaan of adviseer je om naar de eigen huisarts te gaan?
Wil je de hulpverlening zoveel mogelijk binnen de ziektekostenverzekering van de medewerker laten oppakken, zodat dit goedkoper is?
Dat kan vies tegenvallen.
De medewerker naar de huisarts sturen, lijkt handig en kosten te besparen. Voor de werknemer is het fijn, die gaat 10x liever naar de eigen huisarts dan naar de bedrijfsarts. Lekker vertrouwd en dichtbij. Voor de werkgever is het voordeel dat de hulpverlening dan zoveel mogelijk binnen de ziektekostenverzekering van de medewerker kan worden opgepakt. Dat lijkt dus handig voor werknemer én werkgever.
Maar …. deze aanpak levert vaak het tegenovergestelde op.
Waar zit het verschil?
Een huisarts richt zich op de gezondheid van de persoon, de bedrijfsarts neemt daarnaast ook het werk mee in de adviezen. Een huisarts doet dat niet. In eerste instantie zal je het verschil niet merken. Je medewerker heeft rust nodig en de bedrijfsarts zal dat net zo goed voorschrijven als de huisarts. In het vervolgtraject maakt het wel degelijk een verschil.
Want wat blijkt uit onderzoek?
Uit onderzoek blijkt dat als de behandeling gegeven wordt door een hulpverlener die verbonden is aan werk, dat de klachten afnemen én ook het verzuim. Ja, denkt je, logisch toch. Zonder klachten is er geen reden meer om thuis te blijven.
Toch blijkt dat niet vanzelfsprekend te zijn.
Daar waar sociale hulpverleners (psychologen, psychotherapeuten, maatschappelijk werkers) de behandeling geven, nemen de klachten wel af en gaat de stress duidelijk naar beneden, maar het verzuim daalt veel minder snel. De weg terug naar werk blijkt geen logische vervolgstap die automatisch hierop volgt. Het lijkt er sterk op dat ‘werk’ bij sociale hulpverleners veel minder wordt meegenomen in de behandeling. Bij hulpverleners die verbonden zijn aan werk ligt de focus op afname klachten én terugkeer naar werk.
Dus heb je te maken met een werknemer met stress?
Verwijs dan naar een bedrijfspsycholoog of een bedrijfsmaatschappelijk werker. Die betaal je uit eigen middelen, als werkgever, maar dat zal je uiteindelijk minder geld kosten, dan als je je werknemer het reguliere circuit door laat gaan. Je arbodienst kan je helpen met een geschikte bedrijfspsychoog of bedrijfsmaatschappelijk werker! Voelt dat niet goed in verband met gedwongen winkelnering? Er zijn er ook in de vrijgevestigde sector. Of laat de medewerker starten met de Cortisol-manager, vaak is een psycholoog dan niet meer nodig.
